این بازی هم به شکل گروهی و هم انفرادی قابل اجرا است. کودکان باید موارد استفاده از وسایلی را که عنوان می شود بگویند این بازی می تواند به شکل معکوس نیز انجام شود یعنی سوال به این شکل مطرح است که با کدام وسیله این کار را انجام می دهند؟ مثال برای هر دو مورد: (کار سوهان چیست؟) (کار آچار چیست؟) (کار پیچ گوشتی چیست؟) (کار اره چیست؟) (با کدام وسیله موکت را می برند؟) (با کدام وسیله سیم را قطع می کنند؟).

به قولهایی که به کودک می دهید کاملا مقید باشید ! چه در تنبیه ، چه در تشویق . 
• به دعوا های دو کودک نباید اهمیت ویژه نشان داد . چون آن را مهم تر جلوه می دهد و آنها حساس تر می شوند . 
• تا می توانیم اشکالات و عیب های کودک را نبینیم ! اگر قرار شد نبینیم و توجه نشان ندهیم ، هیچ اهمیتی ندهیم چه با نگاه و یا حرکات صورت و ... . 
• بچه باید بچگی کند ، نه اینکه به کلاس زبان برود ! دقت شود که کلاس های اضافی و تقویتی برای بعد از 11 سالگی است . 
• بچه های پیش فعال و اکتیو را باید به کارهای عملی مثل بستن پیچ و مهره و یا باز کردن سرپیچ لامپ و ... انداخت . 
• اگر فرزندتان برادر یا خوهر کوچکش را می زند ، مسئولیت آنها را به او بده و بری این کار برایش پاداش قائل شو . 
• در مراحل تربیت همیشه نباید توقع پاسخ مثبت داشت . کودک در نوسان است . 
• هیچ گاه بین کارتون دلخواه کودک ، برنامه را قطع نکن !

• زیاد به کودک دستور نده ، اما گاهی هم او را به کار بینداز . 
• کودک باید صاف تلوزیون تماشا کند . صدای تلوزیون کم باشد تا گوشهایش به صداها حساس شود . شاید نیاز بود در عبور از خیابان صدای بوق ها را خوب بشنود تا بیشتر مراقب باشد . 
• بازی هایی که ابهت تو را می شکند و برخورد های فیزیکی دارد را با کودک انجام نده . اما بسیار خوش اخلاق باش. 
• به صحبت های کودک گوش کن . کودک پر حرف است ! 
• جدی و با ابهت از کودک چیزی بخواه یا دستور بده . 
• کودک حواس پرت است و گاهی هم بی توجه . ابتدا توجهش را جلب کن تا به تو نگاه کند ، بعد با او صحبت کن . 
• در بازی های مسابقه ای سعی کن بازنده تو باشی . 
• جملات دستوری را نباید پرسشی گفت . مثل : جاتو جمع کردی ؟ 
• به کودک قرقرو باید بی اعتنایی کرد . 
• دو چیز برای بچه آرامش بخش است : صدای آب و صدای جیرجیرک . 
• کودک را در مسائل خودش درگیر کنید . مثل : کیفش ، کفشش ، مدرسه اش و ... . 
• سعی شود صبحانه کودک شامل : شیر گلاب ، عسل ، خامه تزئین شده ، نان جو ، عدسی و آن چیزی که او دوست دارد باشد . 
• اگر کودک در خواب راه می رود : 
1 – راه های خروج را ببندیم 
2 – از آژیر خطر با حسگر عبور استفاده کنیم 
3- مکان خوابش را عوض کنیم . 
• بازی شغل کودک است ! 
• برای هر رفتار بد ابتدا یک جایگزین پیدا کن ، بعد او را نهی کن ! اول شکلات را بده ، بعد چاقو را از او بگیر ! 
• اگر کودک شب ادراری دارد ، روزها قبل از رفتن به دستشویی او را به نگه داشتن چند ثانیه ای تمرین دهیم تا مثانه اش تقویت شود

صبر کردن و منتطر ماندن مهارتی اکتسابی است و با آموزش ایجاد می شود .اگر کودک عادت کرده که هر وقت صحبت شما را قطع کرد شما بلافاصله به او توجه کنید ،باید این عادت را در او تغییر دهید.

•از علامت هایی که تعیین کرده اید،استفاده کنید تا کودک دریابد که او را دیده اید و می دانید با شما کار دارد.

•ابتدا کودک را چند لحظه منتظر بگذارید.هدف شما این است که شرایط را در کنترل خود داشته باشید.با علامت به کودک نشان دهید که او را دیده اید و بعد از چند لحظه که منتظر ماند ،خودتان حرفتان را قطع کنید و به حرف کودک گوش کنید.به تدریج،زمان بین علامت دادن و پاسخ را طولانی تر کنید.حتما کودک را برای اینکه آرام وساکت منتظر تمام شدن صحبت شما شده ،تحسین کنید.

•از ساعت زنگ دار استفاده کنید.گاهی شما آنچنان سرگرم انجام کاری هستید که نمی توانید آن را رها کنید و بنابراین ،کودک مجبور خواهد بود بیش از چند ثانیه یا چند دقیقه منتظر بماند،به ویژه اگر کار او با حرف حل نشود و نیاز به کمک شما داشته باشد .در این حالت،از یک ساعت زنگدار استفاده کنید تا کودک بداند چه قدر باید منتظر بماند.((دخترم،باید کارم را تموم کنم ،بیش از چند دقیقه طول نمی کشه.وقتی این ساعت زنگ زد کار من تموم می شه و می آم.))ساعت زنگ دار را یا خودتان تنظیم کنید و یا از کودک بخواهید ساعت را برای مدت مشخصی تنظیم کند،ولی حتما وقتی ساعت زنگ زد،به قول خود عمل کنید.

•وقتی کودک در حال انتظار است ،برای او یک سرگرمی فراهم کنید.در نظر کودک،مدت انتظار پایان ناپذیر است،بنابراین وقتی باید منتظر شما بماند،به او یک سرگرمی پیشنهاد کنید تا گذشت زمان برایش آسان تر شود.اگر می خواهید مدتی با تلفن صحبت کنید،یا اینکه خیلی کار دارید و وقت ندارید به کار کودک رسیدگی کنید از قبل برنامه ریزی کنید و پیش بینی کنید .مثلا بگذارید آب بازی کند یا اسباب بازی مورد علاقه کودک را به دستش دهید.بهتر این است که کودک را در کاری که مشغول آن هستید دخالت دهید.برای مثال ،اگر در حال درست کردن سالاد هستید ،بگذارید کودکتان برگ های کاهو را جدا کند و اگر ظرف می شویید،بگذارید چند تا بشقاب را آب بکشد.خلاصه اینکه همیشه مقداری خوراکی یا اسباب بازی در دسترس داشته باشید که هر گاه گرفتار بودید و نتوانستید کار کودک را انجام دهید ،با دادن آنها او را سرگرم کنید.با این عمل هم شما به کارتان می رسید و کودک رامزاحم کارتان نخواهد شدو هم به او می آموزید که چطور خودش را سرگرم کند.

•در مورد طول مدت انتظار،زیاد در حق کودک اجحاف نکنید.کودک را بیش از حد در انتظار نگذارید.شما ممکن است وقتی در یک فروشگاه مشغول صحبت با دوستتان هستید گذشت زمان را فراموش کنید.ولی برای کودک تحمل در انتظار ماندن زیاد راحت نیست .اگر کودک پس از مدتی واکنش نا مناسبی از خود نشان می دهد،بدانید که شما مسئول  آن رفتار هستید.

•به کودک برای صبر و حوصله اش پاداش بدهید.وقتی کودکتان حتی وقتی واقعا به حضور شما نیاز دارد صبورانه انتظار می کشد،فراموش نکنید که باید او را تحسین کنید و بلافاصله با آنچه در دسترستان است مثلا یک لیوان آب میوه،یک شکلات کوچک و...به او پاداش بدهید.

حسادت در کودکان و راه های درمان

 حسادت یکی از شایعترین واکنش هایی است که در اغلب کودکان و نوجوانان دیده می شود.حسادت زمانی بروز می کند که عامل رقابت منفی و مقایسه و هم چشمی و تبعیض مطرح باشد.حسادت علاوه بر ایجاد عصبانیت ، تنفر و احساس خود کم بینی در بچه ها ، باعث می شود در سنین بالاتر شخص تماس خود را با محیط و افراد اجتماع از دست بدهد و تنها بماند.

حسادت غالبا با ترس درونی و خشم همراه است. کودک حسود گمان می کند مظلوم واقع شده و کسی از او حمایت نمی کند پس او در صدد انتقام است و حسادت می ورزد. ار نظر روان شناسی حدود 1/5 سالگی حسادت در بچه ها ظاهر میشود و در 2 تا 4 سالگی به اوج خود می رسد.حسادت برای کودکی که فررند دیگری در خانه متولد می شود به صورت شب ادراری ، خشم ، اضطراب، افسردگی و بازگشت به رفتارهای دوران کودکی ظاهر می شود.

راه های درمان

"لجبازی و دلایلش"

دلایلی که لجبازی کودکان را تشدید میکند:

 1) کودک دلش میخواهد که والدین با او بازی کنند ولی پدر و مادر یا وقت ندارند یا حوصله.
2) خشم درونی کودک ناشی ازاضطراب و تنش ها.
3) دلخوری کودک از والدین چون کودک منطق ندارد.
4) تناقضات رفتاری والدین مثلا یه روز حالمان خوب است و با او بازی میکنیم و وقتی حالمون بد است حوصله بازی نداریم.
 5) مشکلات فیزیکی مثل گرسنگی،خستگی،خواب.
6) عدم توجه کافی به کودک.
 7) توجه بیش از اندازه به کودک و دخالت در بازیها و کارهایش.

8) ناکامی اگر به کودک بگیم تو نمیتونی تو بلد نیستی کودک ناکام میشود.

9)انتظار زیاد از فرزند داشتن مثلا اینکه توی مهمونی باید ساکت بشینی.
10) عدم هماهنگی تربیتی پدر و مادر مامان میگه این کار بده بابا میگه خوبه.
11) الگوهای نامناسب مثلا پدر ومادری که زیاد با هم لجبازی میکنند لجبازی را در کودک خود تشدید میکنند.

بهترین روش برای برخورد با لجبازی:

یکی از بزرگترین آرزوهای والدین آن است که کودکانشان بتوانند در جامعه به بهترین شکل ممکن حضور پیدا کنند. البته این حضور خواه ناخواه توأم می شود با ابراز نظر و عقیده کردن. حضور در جامعه یعنی بتوانیم با اعتماد به نفس واقعی، توانایی و استعدادهای پنهانی خود را به معرض نمایش بگذاریم و در برابر عقاید مخالف با خود مدیریت درستی انجام داده و به شکلی صحیح آن ها را حل و فصل کنیم.
اما برخی از کودکان قادر نیستند به راحتی در جمع حضور پیدا کنند. این کودکان با دوستان خود ارتباط صمیمی و دوستانه ای برقرار نمی کنند و به دنبال آن همیشه در اظهار نظر کردن با مشکل روبرو می شوند. والدین آن ها مدام شاکی از آنند که چرا کودک من نمی تواند حق و حقوقش را از جامعه بگیرد؟ چرا نمی تواند با اطرافیانش راحت ارتباط برقرار کند و دوست شود؟ گاهی رفتارهای این کودکان، والدینشان را به ستوه می آورد. شاید شما هم شنیده باشید که والدین اذعان می کنند کودک من توانایی های زیادی دارد اما همین که در مقابل عده ای غریبه قرار می گیرد اصلا اسم خودش را هم فراموش می کند، چه برسد به اینکه بخواهد توانایی های خود را نشان دهد. در این جا ما به چند راهکار عملی که والدین می توانند از آن برای افزایش مهارت های اجتماعی کودکشان استفاده کنند اشاره می کنیم.

یک کارشناس مسایل دینی و استاد حوزه و دانشگاه گفت: فرزندان ما آنچنان می‌شوند که ما هستیم، نه آنطور که دلمان می‌خواهد پس باید در تربیت آنها به مسائل گوناگونی توجه داشته باشیم. تربیت دینی کودک حجت‌الاسلام والمسلمین مسعود عالی با اشاره به نقش خانواده در اسلام با محوریت چگونگی تربیت کودکان و نوجوانانی که در حادثه عاشورا حضور داشتند، افزود: